سیستم اعلام حریق

این سیستم شامل مجموعه ای از تجهیزات آتش نشانی می باشد که در کنار همدیگر از وقوع حریق یا آتش سوزی در یک سازمان و هر مکان دیگر خبر می دهند. این تجهیزات شامل دتکتور یا تشخیص دهنده دود، حرارت، شعله و گاز می باشد که علائم آتش سوزی یا حریق را شناسایی می کنند و به دنبال آن از طریق آژیر یا فلاشرها هشدار می دهند.

نصب سیستم اعلام حریق می تواند جان و اموال بسیاری را حفظ کند و از این رو برای تمامی پروژه های صنعتی و ساختمانی از اهمیت بالایی برخوردار است. جدا از این که این سیستم می تواند در موقع مناسب به افراد هشدار بدهد، بلکه تلفات جانبی را به طور چشمگیری کاهش می دهد.

اجزای سیستم اعلام حریق

• مرکز کنترل اعلام حریق: در این جا ورودی ها و خروجی ها کنترل می گردند.
• انواع هشدار دهنده ها: مانند آژیر، فلاشر و غیره.
• تجهیزات ورودی: انواع دتکتورهای دود، حرارت، گاز، شعله و غیره.
• منبع تغذیه: این قسمت انرژی الکتریکی لازم سیستم را در طول دوره ای که فعال است، بر عهده دارد.

انواع سیستم اعلام حریق

به طور کلی این سیستم ها به دو دسته خودکار و دستی تقسیم می شوند که در ادامه به هر یک از این دو نوع را بیشتر توضیح می دهیم.

1.سیستم اعلام حریق دستی

در این سیستم، هشدار فقط به وسیله یک انسان تنظیم می شود. در حقیقت اگر اپراتور واقعی وجود نداشته باشد، این سیستم اعلام حریق نیز کار نمی کند. نکته ای که در این میان وجود دارد این است که اگر ساختمانی دارای سیستم اعلام حریق خودکار است، هم چنین باید به طور همزمان به سیستم دستی آن نیز مجهز باشد.

2.سیستم اعلام حریق خودکار

در این سیستم ها حسگرها یا سنسورهایی وجود دارد که به یک یا چند علائم آتش سوزی و حریق حساس می باشند و در صورتی که این علائم را حس کنند، به صورت اتومات و خودکار هشدار دادن را شروع می کنند. این سیستم اعلام حریق به دو  دسته موضعی و مرکزی تقسیم می شود:

• موضعی یا انفرادی: این نوع سیستم اعلام حریق روی آشکارسازها آژیر هشدار نصب می شوند.
• مرکزی: در این جا پنلی وجود دارد و آشکارسازها سیگنالی را به پنل می فرستند، سپس پنل این سیگنال را به آژیرها می رساند.

انواع سیستم اعلام حریق خودکار مرکزی

1.سیستم اعلام حریق متعارف یا کنونشنال:

در این جا سیستم اعلام حریق به وسیله یک LED، منطقه آشکارساز فعال یا نقطه تماس دستی را شناسایی می نماید. در واقع به وسیله این سیستم، منطقه حدودی که دچار حریق شده است را مشخص می کند.

2.آدرس پذیر:

در این جا یک مجموعه از آشکارسازها و دستگاه هایی وجود دارد که به یک صفحه کنترل مرکزی متصل می باشند. در واقع هر دستگاه یک آدرس یا مکانی دارد و موجب می شود تا آشکارساز دقیقا مکانی که حریق اتفاق افتاده است را شناسایی نماید. به عبارت دیگر سیستم اعلام حریق از طریق مجموعه ای از دستگاه هایی که شامل می شود، مشخص می کند در چه نقطه ای از ساختمان حریق روی داده است.

3.سیستم اعلام حریق بی سیم یا وایرلس:

در این نوع سیستم هیچ گونه سیم کشی بین پانل کنترل آتش و سایر دستگاه هایی که در این سیستم وجود دارد، استفاده نمی شود. در واقع این رایج ترین سیستم اعلام حریق می باشد و کاربرد بالایی دارد. در این سیستم از پیشرفته ترین فناوری هوشمند به کار می رود.

در این سیستم، سیگنال از طریق فرکانس رادیویی از ردیابها به صفحه کنترل انتقال می یابد. معمولا از این سیستم در مکانی استفاده می شود که امکان سیم کشی و دسترسی به تمام نقاط آن وجود ندارد.

سیستم اعلام حریق یا اعلان حریق، کدام درست است؟

اعلان به معنی ظاهر یا آشکار کردن است و اعلام به معنی هشدار و آگاهی دادن می باشد. به این ترتیب از دو هر دو واژه می توان برای این سیستم حریق استفاده کرد. از جایی که تجهیزاتی که در این سیستم به کار می ورد به صورت آژیر و فلاشر است، پس “اعلام حریق” که آگاهی دادن از بروز آتش سوزی  است و اطرافیان را از این موضوع با خبر می سازد، بیشتر به کار می رود.